De stilte doorbroken

Op mijn persoonlijke weblog was het de laatste tijd nogal stil. Dat was niet omdat ik niets te melden had. Er gebeurde genoeg maar soms is het beter daar even niet over te schrijven. Een goed voorbeeld daarvan is de provinciefusie.

Sinds half december was de fusie uitgebreid onderwerp van overleg tussen de drie provincies en een delegatie uit het kabinet onder leiding van minister president Marc Rutte. Al te veel openheid werkt meestal niet goed bij dit soort overleggen. Bovendien moeten de overige gesprekspartners dan ook bereid zijn de inhoud van het gesprek openbaar te maken. Dat was meestal niet het geval.

Gelukkig kan ik sinds afgelopen dinsdagavond wel openheid geven, maar eerst nog een stukje geschiedenis.

Alhoewel Provinciale Staten van Flevoland oktober vorig jaar al duidelijk had gemaakt niets te zien in de plannen van het kabinet, zijn we toch in gesprek gegaan met het kabinet over de vorming van de Superprovincie. Dat deden we in de wetenschap dat ook wanneer we niet aan tafel zouden zitten er desondanks beslissingen zouden worden genomen die onze provincie raken. Dat maakte het voor ons belangrijk om toch samen op te blijven trekken met de collega provincies. We zijn  vanaf het najaar met het kabinet in gesprek geweest. Daarbij hebben we in goed overleg met beide andere provincies een poging gedaan het kabinet te bewegen de nieuwe provincie met een zodanig pakket van taken en bevoegdheden toe te rusten dat een fusie ook voor onze inwoners meerwaarde zou krijgen.

Drie weken geleden kregen we van het kabinet een definitief voorstel voor dit takenpakket voor de superprovincie. Uit dit voorstel werd duidelijk dat het kabinet niet bereid was ons maar een millimeter tegemoet te komen. Duidelijk werd dat het kabinet wel een grotere provincie wil, maar dat men niet bereid is die nieuwe provincie ook voldoende taken en bevoegdheden mee te geven om de toekomstige problemen echt op te lossen. Daarmee lijkt de fusie voor het kabinet een doel op zich.

Op grond van deze informatie hebben wij het kabinet vorige week al laten weten dat de drie colleges van GS dit plan van het kabinet niet verder zullen ondersteunen. Vorige week vroeg het kabinet nog bedenktijd, maar toen wij vandaag signalen kregen dat het kabinet mogelijk toch met het voorstel naar de tweede kamer zou gaan hebben wij besloten ons standpunt naar buiten te brengen. Afgelopen dinsdagavond zaten de drie Commissarissen van de Koning eensgezind naast elkaar achter de tafel in het Haagse Nieuwspoort om de wereld te vertellen dat het kabinet de steun van de drie provincies kwijt is. Johan Remkes, Commissaris van de Koning in Noord Holland gaf, mede namens zijn collega’s, in niet mis te verstane bewoordingen weer waarom het kabinet hier een enorme kans had laten liggen om te komen tot een serieuze hervorming van het middenbestuur in Nederland.

Binnenkort zal het kabinet een beslissing moeten nemen of men de wet werkelijk naar de 2e kamer gaat sturen. Dat lijkt een kansloze missie nu duidelijk is dat bij de provincies draagvlak ontbreekt. Voor zover ik weet is het bij gemeentelijke herindelingen niet eerder voorgekomen dat een plan zonder steun door de kamer kwam.

Mocht men echter toch besluiten het plan door te zetten, dan voorzie een maandenlange slepende discussie die heel veel inzet van de Kamerleden en de provincies gaat kosten en uiteindelijk zal leiden tot het verwerpen van het voorstel. Gezien alle problemen waar we in deze tijd voor staan zou ik dat ronduit gênant vinden.

Naast de discussie in Den Haag zijn de komende tijd nu ook de leden van Provinciale Staten aan zet. Zij zullen uiteindelijk moeten beoordelen of het college van GS in dit dossier de juiste stappen heeft gezet in het belang van onze inwoners. Ik zie dat debat met veel vertrouwen tegemoet.

Tot ziens.