Provinciale herindeling
Waarde partijgenoten,
Wij, partijgenoten uit Flevoland, waren er ( nagenoeg allemaal) bij toen in 1982 partijgenoot/minister Ed van Thijn naar Lelystad kwam om aan te kondigen dat de nieuw gewonnen IJsselmeerpolders een zelfstandige provincie zouden worden. Wij waren er bij om dat een stevige strijd met de omliggende provincies op deze manier zou worden beslecht. Immers, de nieuwe gebieden werden vele jaren stiefmoederlijk benaderd en feitelijk als wingewest behandeld, vooral te gebruiken om ongewenste zaken in onder te brengen. Daaraan moest een eind komen en daarvoor hebben wij ons krachtig ingezet. Wij stonden daarin niet alleen. Onze partij steunde ons voluit in die wens tot zelfstandigheid en ontvoogding van onze naburen. Partijgenoten als Jos van Kemenade, Margreet de Boer en Hans Alders stonden naast ons. En natuurlijk Han Lammers die ook onze eerste Commissaris van de Koningin zou worden.
Waarom ging het ons? Als gezegd om zelfstandig vorm te geven aan onze eigen ontwikkeling van het nieuwe gebied, waarin werd gewerkt aan de stichting en het beheer van vier grotere steden, een aantal dorpen en een modern agrarisch gebied. Met ongekende aantallen te bouwen woningen ( ca. 3000 per jaar!), inwoners, bedrijven, voorzieningen en infrastructuur. Daarmee wilden wij bijdragen aan de oplossing van sociale en ruimtenoden op het omgevende oude land. Deze doelstelling en het tempo waarin dat gebeurde verdroeg zich niet met de klassieke trage en ingedutte stijl van werken van de gevestigde provincies. Wij wilden het anders, sneller, slagvaardiger, moderner, opener. Wij wilden de last van tergend trage procedures en omslachtige besluitvorming niet over het nieuwe land afroepen door indeling bij bestaande provincies, ook was de uitgeoefende druk groot. Friesland en Overijssel trokken aan de Noordoostpolder, Gelderland wilde Oostelijk Flevoland wel inlijven, Utrecht zag niets in de ontwikkeling in de polder en sprak publiekelijk ongeloof uit in de ontwikkeling van Almere. Noord-Holland maakte het nog wat krasser: Almere moest maar helemaal niet gebouwd worden, dan konden de rijksmiddelen wel naar Noord-Holland. Daarom ook werd keer op keer een stok tussen de spaken gestoken als het ging om de aanleg van goede verbindingen. Maar partijgenoten als Ien Dales en Ed van Thijn zagen wel iets in de wens van de eigenwijze Flevolandse partijgenoten. Maar dan moest het ook een andersoortige provincie worden met lichte en vlotte procedures, grote betrokkenheid van de bevolking en een klein provinciaal apparaat dat met weinig overhead zou werken. Daarvoor hebben wij ons in Flevoland ingezet. Tot op de dag van vandaag. En de stichters van onze provincie hebben geen reden tot klagen. De ontwikkeling van Flevoland ligt stevig op koers, de steden en dorpen voldoen aan hun taakstellingen, de landbouw is productief en efficiënt, het landschap groeit naar zijn bedoelde inrichting. De provincie Flevoland heeft een bestuur op maat dat de noden en behoeften van het gebied en zijn inwoners prima aanvoelt en ernaar handelt. Er is een werkgemeenschap ontstaan waarin besturen, bedrijven en instellingen elkaar in korte lijnen weten te vinden en zo sociale cohesie versterken, een groot goed in tijden waarin de vergroting en vergroving van schaal juist het tegendeel bevordert.
Beste partijgenoten, ook in Flevoland beschikken wij over een belangrijk (recent)historisch erfgoed, samengebracht in het Erfgoedcentrum Nieuwland.
Tegelijkertijd is het eigenhandig opbouwen van een nieuwe moderne samenleving waarin in een kort tijdsbeslag enkele honderdduizenden mensen participeren, een belangrijke bouwsteen voor de verdere opbouw van ons (toekomstige) erfgoed.
Het is precies daarom dat wij zo verbolgen zijn over het recente en respectloze voornemen van partijgenoot Plasterk Flevoland en de provincies Noord Holland en Utrecht onder te brengen in een nieuwe provincie, in een geforceerde constructie waarin wij ons niet herkennen.
Wij ervaren het als een belediging dat ons wordt gezegd dat wij beter af zijn in zo’n constructie omdat onze belangen dan beter kunnen worden behartigd. Alle rationele argumenten die wij, met partijgenoten als Commissaris van de Koning Leen Verbeek en Gedeputeerde Marc Witteman van Flevoland, hebben ingebracht stuiten op dovemans oren.
Wij richten ons daarom in laatste instantie tot jullie, per slot van rekening de mede-wetgevende instantie die onze provincie heeft ingesteld, Wij kunnen niet inzien waarom onze provincie als eerste ( en als enige !!??) moet worden “ingeleverd” voor een nieuw landsdeel.
Immers: het Flevolandse is met zorg en inzet opgebouwd en vervult sedert zijn bestaan onberispelijk zijn taak : het op een sociale en efficiënte wijze voorzien in behoeftes aan woningen, bedrijven, voorzieningen, infrastructuur , recreatie en natuur ten faveure van de reeds gevestigde en nog te verwachten – omvangrijke- bevolking. Dat is in Flevoland in goede handen.
Wij willen- om ook deze nuance aan te brengen- eraan toevoegen dat tot dusver, ook in ons gebied is gebleken dat een rationele discussie over de toekomstige bestuurlijke indeling van Nederland niet uit de weg gegaan wordt.
Wel wilden wij – voorafgaand aan welk herindelingsvoornemen dan ook – een deugdelijke visie, een standpuntbepaling van de Minister.
Deze – naar ons idee- doorwrochte en deugdelijke visie zou moeten gaan over het gehele land!!
Er had door de Minister moeten worden gestreefd, na het uitbrengen van zijn totaal-visie, eerst de brede discussie in het land met provincies en gemeenten (o.a. IPO en VNG hadden in dat proces een goed en ook gewilde rol kunnen spelen) te voeren en dan wetsteksten aan het Parlement aan te bieden.
De Minister had dan – op grond van zijn visie- een breed besproken document in handen gehad, waarna hij alsnog zijn eigen politieke weg naar het Parlement moest en kon gaan.
Juist het ontbreken en entameren van die brede discussie in het hele land breekt de Minister nu op.
Het krampachtige overleg in de drie provincies en zeker in Flevoland van het afgelopen jaar, door de Minister unisono en dwars tegen alle regiostandpunten in, gevoerd heeft ook onze weerstand tegen een herindelingsdiscussie voor het hele land opgeroepen en vergroot.
Wij brengen graag het vorenstaande onder jullie aandacht en wachten jullie berichten af.
Met een partijgenootschappelijke groet,
Laura Bouwmeester, voormalig Gedeputeerde provincie Flevoland
Chris Leeuwe, voormalig burgemeester Lelystad
Henk Licher, voormalig directeur Ruimte provincie Flevoland
Herman Linzel, huisarts, voormalig Statenlid provincie Flevoland (fr.vz.) en voormalig lid Algemene Vergadering Waterschap Zuiderzeeland (fr.vz.)
Cees Okkerse, advocaat, voormalig Statenlid provincie Flevoland en lid Algemene Vergadering Waterschap Zuiderzeeland
Bert Strijbos, voormalig hoofd stadsontwikkeling Almere en Lelystad
Evert Vermeer, voormalig Gedeputeerde Flevoland